Praktyka czyni mistrza

Tak jak wspominałam, ferie to nadrabianie zaległości. Czytelniczych i robótkowych. Mam taką wenę, że niemal co drugi dzień powstaje jakaś nowa praca. Drugą z nich jest właśnie ta okolicznościowa kartka. Zrobiłam ją inspirując się TYM filmikiem (wielkie i zasłużone dzięki! w stronę autorki, Aleksandry ).  Kiedy zaczynałam przygodę ze scrapbookingiem i kartkowaniem, dopiero zagłębiałam się w tę bliską dla mnie (nie tylko pod względem wspólnego hobby) część blogosfery. I tak podziwiając Wasze czarujące, przepiękne prace uczę się tego i owego. Daleko mi do perfekcji, chociaż względem moich pierwszych prac postęp jest. Tyczy się on przede wszystkim używanych materiałów (w końcu nie da się zakupić wszystkich od razu, nawet jakbym nie wiem bardzo tego chciała :), ale także podejścia do pomysłu, kompozycji, kolorystyki, dbałości o szczegóły. Przyznam, że i sprytu, gdy marzy mi się osiągnąć ciekawy efekt nieco tańszym kosztem (gdy farba akrylowa zastępuje wszelkie barwniki, a nożyczki do paznokci to 5 narzędzi w jednym ;).
To tytułem długiego wstępu, pora na kartkę. Pomysł Oli był taki, by użyć jak najwięcej pozornie zbytecznych skrawków. Przeczytawszy powyższe wiecie, że opcja w sam raz dla mnie. No to przekopałam wszystkie szafki w pokoju (zapoczątkowało to przedwiosenne porządki, ku mojej uciesze mam teraz całość materiałów w jednym miejscu) i połączyłam znaleziska w takie cuś. Jak Wam się kartka podoba? Osobiście stwierdzam, że kolorystyka to chyba największa jej zaleta, jednak ogółem jestem z niej zadowolona.
Dziękuję kochane za miłe komentarze i każdorazowe odwiedziny! Jest to dla mnie, pewnie jak i dla Was ogromna motywacja i uznanie. A propos motywacji właśnie, to teraz czeka mnie produkcja kilku męskich kartek... Cóż, czas przełamać lody! Na pierwszą próbę mych zmagań zapraszam już wkrótce. Dobrej soboty i niedzieli, pa!
                                                                                                          Ann